Gelegen in Drogenbos, aan de rand van Brussel, is Kasteel Calmeyn een prachtig voorbeeld van de elegantie en verfijning van de 19e eeuw. 

PRESENTATIE

Het werd tussen 1852 en 1853 ontworpen door de beroemde architect Jean-Pierre Cluysenaar en weerspiegelt de Italiaanse invloed in de neoklassieke Belgische architectuur. Oorspronkelijk bekend als Kasteel Rey, kwam het aan het einde van de 19e eeuw in handen van de familie Calmeyn, waarvan verschillende leden een belangrijke rol speelden als burgemeesters van Drogenbos.

Het kasteel ligt in een uitgestrekt domein van 33 hectare, ooit deel van het Zoniënwoud. Dit prachtige park biedt een idyllische omgeving om te wandelen, met eeuwenoude bomen, schilderachtige lanen en een schitterend meer omringd door bloemen die elk seizoen een ander kleurenpalet onthullen. Deze groene omgeving draagt bij aan de unieke charme van het domein, dat nog steeds de sfeer uitademt van de aristocratische landhuizen van de 19e eeuw. Een plek waar natuur en geschiedenis hand in hand gaan en bezoekers kunnen genieten van rust en schoonheid.

Het Kasteel van Groot-Bijgaarden, een meesterwerk van de Vlaamse renaissance, wordt omringd door een prachtig park van 14 hectare en een brede slotgracht die bijdraagt aan zijn statige uitstraling. Sinds het begin van de 20e eeuw is het eigendom van de familie Pelgrims de Bigard. Dankzij de restauratie door Raymond Pelgrims de Bigard werd dit architecturale juweel van verval gered.

PRESENTATIE

De oorsprong van het kasteel gaat terug tot de 12e eeuw, toen Almaric de Bigard heer van het domein was. Door de eeuwen heen kende het vele eigenaars.

In 1347 werd een imposante donjon van 30 meter hoog gebouwd om de verdediging te versterken. Het huidige hoofdgebouw, een prachtig voorbeeld van 17e-eeuwse Vlaamse architectuur, wordt gekenmerkt door rode bakstenen, witstenen raamomlijstingen en blauwe leien daken.

De toegang tot het kasteel verloopt via een elegante brug met vijf bogen, geflankeerd door 17e-eeuwse heraldische beelden. Daarachter ligt de versterkte toegangspoort, die de historische verdedigingsfunctie van het domein benadrukt. Rechts van het kasteel staat een goed bewaarde kapel, die herinnert aan de spirituele betekenis van de site.

Het kasteel van Nieuwermolen ligt in Sint-Ulriks-Kapelle, een rustig Brabants dorp op een tiental kilometer ten westen van Brussel. Dit elegante landhuis, omgeven door water en natuur, behoort vandaag toe aan burggraaf Marc de Ghellinck-Vaernewyck.

PRESENTATIE

De oorsprong van het domein gaat terug tot de 13e eeuw, toen een tak van de familie de Bigard zich er vestigde. Door de eeuwen heen kende het kasteel verschillende periodes van vernietiging en heropbouw. 

Tussen 1596 en 1606 werd het herbouwd door Louis Vereycken, een hoge ambtenaar in dienst van de Spaanse Nederlanden. Beschadigd door de aanvallen van de troepen van Lodewijk XIV, werd het in 1754 gerestaureerd door de familie Anne, die het zijn huidige klassieke uitstraling gaf en de tuinen aanlegde.

Sinds 1910 is het kasteel eigendom van de familie de Ghellinck-Vaernewyck door erfenis. In 1928 onderging het een grondige renovatie onder leiding van burggraaf Marc de Ghellinck, in samenwerking met architect Paul Saintenoy en tuinontwerper Louis Breydel.

Het kasteel combineert middeleeuwse en klassieke architectuur, met een imposante toren, kleine roederaampjes en prachtig ingerichte salons met historische wandtapijten en meubels. De eetkamer is versierd met een set 18e-eeuwse wandtapijten van Audenaerde die de avonturen van Don Quichot uitbeelden tegen een achtergrond van groen.

In het park bevinden zich bijzondere elementen zoals een achthoekige ijskelder uit 1836 en een zeldzame Amerikaanse amberboom.

De oude watermolen, die het domein zijn naam gaf, was tot de Tweede Wereldoorlog in werking en behoudt nog steeds zijn grote waterrad als stille getuige van het verleden.

De Villa Servais, gelegen in het hart van Halle, is een uitzonderlijk herenhuis, gebouwd in 1847 op initiatief van de cellist François Servais. Tussen 2016 – 2021 werd de villa met zorg gerestaureerd door de familie De Poorter, waardoor ze haar oorspronkelijke pracht en functie als ontmoetingsplek voor kunst en cultuur terugkreeg. 

PRESENTATIE

De neo-palladiaanse villa, ontworpen door Jean-Pierre Cluysenaar, weerspiegelt de artistieke en culturele invloeden die François Servais meenam van zijn reizen. Vanaf het begin was het een ontmoetingsplaats voor musici, kunstenaars en ook koninging Marie-Henriette. Door de jaren heen kreeg de villa verschillende functies: privéwoning, legerkwartier tijdens de Tweede Wereldoorlog en later een wijkschool tot 1980. Na jaren van leegstand werd ze in 1986 beschermd als erfgoed en in 2016 grondig gerestaureerd. Vandaag is de villa opnieuw een centrum voor kunst, cultuur en gastronomie.